Зьміцер Вайцюшкевіч — Дзе мой край аккорды

Em 
Дзе мой край? 
          G      D       C 
Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа, 
         Em        D                 C 
Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў, 
         Am(V)                E(VII)             Am(V) riff 
Дзе на ўзвышшах Наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы 
     C(III)           Bm               Em 
І вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі Дняпро. 

*аналягічна папярэдняму:* 
Ты ляжыш 
Там, дзе сіняя Прыпяць ласкава віецца, 
Дзе Сафія плыве над Дзьвіною, нібы карабель… 
Там, дзе сэрца маё зь першым крокам, як молат, заб’ецца, 
Калі б нават сьляпым і глухім я прыйшоў да цябе. 

Пройгрыш: 
Em(VII) D(V) C(III) Gm / G(III) Am(V) Bm(VII) x2 
*Пераход  Gm / G даволі хуткі, у запісе яго можаце і не пачуць. 
граецца на барэ, боем. Далей таксама працягваецца грацца боем 
да апошніх дзвюх куплетаў.* 

Em(VII) 
Што сьляпым? 
      A#m(VI)    F(VIII)   D#(VI) 
Нават мёртвым успомню высокія зоры, 
     Gm   F(VIII)              D#(VI) 
Над ракою чырвонай і цьмянай палёт кажаноў, 
     Cm(VIII)               G(X)             Cm(VIII) 
Белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах, 
   D#(VI)         Dm(V)              Gm 
І бары-акіяны, і неба — разьлівы ільноў. 

Gm 
Дзе мой край? 
*аналягічна папярэдняму:* 
Там, дзе людзі ніколі ня будуць рабамі, 
Што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме, 
Дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі, 
А мужчыны, як скалы, — ударыш, і зломіцца меч. 

Em(VII) 
*А зараз: тыя ж акорды, што і з пачатку, але боем, на барэ:* 
Em(VII) 
Дзе мой край? 
         G(X)    D(X)   C(VIII) 
Там, дзе мудрыя продкі ў хвоях паснулі, 
    Em(VII)       D(X)            C(VIII) 
Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары, 
      Am(V)              E(VII)           Am(V) 
А дзяўчаты, як дождж залаты. А сівыя матулі, 
      C(VIII)              Bm(VII)        Em(VII) 
Як жніўё з павуціньнем і добрае сонца ўгары. 

*аналягічна папярэдняму:* 
Там зьвіняць 
Неўміручыя песьні на поўныя грудзі, 
Там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок. 
Тая гордая мова, якую й тады не забудзем, 
Калі сонца зь зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок. 

Пройгрыш: Em(VII) D(V) C(III) Gm / G(III) Am(V) Bm(VII) 

*Далей граецца, як решыя два куплеты: на першых ладах і пераборам:* 

Ты — наш край. 
Ты — чырвоная груша над дзедаўскім домам, 
Лістападаўскіх зьнічак густых фасфарычная раць, 
Ты — наш сьцяг, што нікому, нікому на сьвеце, нікому 
Не дамо абсьмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць. 

Мы клянёмся табе 
Баразной сваёй першай на полі 
І апошняй ральлёй, на якую ўпадзём у журбе. 
Мы клянёмся табе, што ніколі, 
Ніколі, 
Ніколі, 
Так, 
Ніколі ня кінем, 
Ня кінем, 
Ня кінем цябе. 

riff у куплетах з пераборам наступны: 
E—7—5———— 
B————5—— 
G—————-5—